Aankomst Vancouver

Gisteren verliep het inchecken op schiphol snel en probleemloos, ik werd met het karretje naar gate A2 gebracht. Goede service bij Martinair de vlucht was rustig.  Comfortclass was heel prettig, veel beenruimte, geregeld werd er drinken aangeboden,we kregen een digispeler, daar zaten tientallen films in, documentaires, muziekfilms enz. dit gaf wel afleiding op die lange vlucht, maar ik viel al heel snel in slaap, en ik sliep zo vast,  dat toen ik  ergens van wakker schrok, ik me totaal niet realiseerde waar ik was, dacht werkelijk even dat ik ontvoerd was door buitenaardse wezens met rode mantelpakjes aan. Maar ze waren erg aardig, want ze brachten eten. En dat smaakte mij heel goed. 

De aankomst in vancouver was een kwarier te vroeg. Werd met een karretje weer naar de bagageband gereden, En deze  keer was er een hele lieve dame, die gelijk mijn koffer van 25 kg van die band sleurde. Ik zei nog hij is zwaar hoor, ja zei ze, daarom doe ik het ook. Ik zie er zeker toch ouder uit dan ………. Zag dat er een  sms was van Therese, ik wilde de 2 dochters gelijk een sms sturen, dat ik goed aangekomen was, maar kreeg steeds te lezen verzenden mislukt. Toen maar eerst naar de uitgang op zoek naar Mr X. dat verliep goed, ik wist dat hij ongeveer net zo klein was als ik, dus ik zocht gewoon naar een heer van mijn maat, en ja warempel, helemaal apart met een bos bloemen stond hij daar,  mijn lieve emailvriend. Toen naar de auto ik mocht niet helpen met die zware koffers. Op weg naar White Rock weer geprobeerd om een SMS te versturen, maar er was geen bereik.  Daar ga ik vandaag dus even iets aan doen. Na een  koude visschotel en een glas wijn, ben ik koffers uit  gaan pakken eerst de laptop op de stroom, dat lukte mooi niet, de adapter paste niet. En de aardleiding adapters zijn hier veel kleiner. Tweede tegenvaller, ook op het "doen" lijstje voor vandaag.

Inmiddels was het  tien uur geworden, dus in Nederland 7 uur ’s morgens. Hoogste tijd om de ogen dicht te doen. Om drie uur was ik weer klaar wakker, niets bijzonders want als ik thuis in BoZ om 10 uur naar bed ga ben ik ook  om 3 uur wakker. Dus opgestaan, een noodvoorziening voor de laptop gemaakt en batterijen voor de camera met een adapter op de stroom aangesloten. Ik zag dat mijn  draadloze laptop  wel verbindingen opving, maar allemaal met te weinig bereik. Dat is punt 3 voor vandaag.

.Het is nu 5 uur, en nog donker buiten, dát zal toch wel werken? Eerst even een cappucino nu gemaakt en een Wiegel ketellapper erbij, hopelijk krijg ik door deze oppepper een ingeving, hoe ik dit verhaal vandaag kan publiceren op mijn weblog.