Slavenhuisjes

De historische obelisken op Bonaire’s  herinneren aan de bloeiende zouthandel. Behalve de naar Koning Willem 1 genoemde vuurtoren  is er een oranje obelisk, en een rode, witte en blauwe obelisk. Nergens ter wereld komen deze maritieme bakens in deze vorm voor. Ooit deden ze dienst om de zoutschepen naar de juiste zoutpan te leiden. Vanaf 1600 zeilden er jaarlijks zo’n 100 Hollandse schepen hier naar toe. Aan het begin van de negentiende eeuw was de exploitatie van het zout zeer winstgevend. In 1837 werd het zuidelijke Pekelmeer heringericht. De grote witte zoutbergen en de zoutpannen met de roze kleurschakeringen  (zie foto) trekken veel touristen. Ook de slavenhuisjes herinneren aan de geschiedenis van de zoutwinning, ze stammen uit dezelfde tijd als de obelisken en dienden als nachtverblijf voor de slaven. Twee aan twee konden de slaven in de huisjes overnachten. Om elke dag naar hun dorp,  Tera Cora, Antriol en Rincon, te lopen was veel te ver.  Er zijn witte slavenhuisjes bij de witte pan, en gele bij de rode pan. Ons keukenzout in de plaatselijke supermarkt komt van Bonaire, wordt gexefmporteerd door Akzo Nederland.