Vandaag de laatste zondag van mijn verblijf in Canada zijn we naar het vissersdorpje Steveston gereden. De talrijke vissersboten met de verse vis, trokken veel bezoekers. Er 
werd druk gehandeld en ik zag veel mensen met een enorme vis huiswaarts gaan. Kwaliteitszalm de "Sockeye" voor $10 dollar per kg was al heel snel uitverkocht.De naam Sockeye is misleidend. De indianen noemde de vis "Suk"-kegh" wat rode vis betekend.
If you know salmon, you know that the sockeye does not wear a sock over its eye; nor does its eye resemble a sock; nor do you fish for it by socking it in the eye. Its name, in fact, is a mistranslation of a word from Indian Salish language of the Pacific Northwest. One of the nineteenth-century English-speaking explorers asked a speaker of that language for the name of the distinctive red fish in that territory. "Suk-kegh," said the Indian, meaning "red fish." That had no meaning in English, so the explorer wrote it down in words that made more sense to him–"sock-eye."
Na de lunch nog wat rondgewandeld. Mr. X wist een Ierse zaak, waar je aparte 100% wollen truien en vesten kon kopen. Inderdaad bijna een uur binnen geweest, ik kocht er 
een mooie zwarte baret en beige pet, maar ondanks de honderden schitterende truien kon ik hierin geen keuze maken. We besloten om nog even langs de pier te wandelen en werden daar verrast door een dansgroep van jonge meisjes, die op Ierse muziek danste, de jongste was amper 3 jaar oud. Erg leuk om naar te kijken. Helaas geen foto’s, de batterijen in mijn camera waren leeg, en natuurlijk had ik deze keer de reserve batterijen niet bij me. Maar vanavond hebben we in ieder geval wel lekker schol gegeten.
