http://www.youtube.com/embed/ mcbHKAWIk3I
Schotland
Normandië D-Day

Waar was ik de 6e juni 1944. Gewoon in de tuin aan het werk in Leersum, tot ik ineens heel hard hoorde gillen “Oh kijk daar eens?” Onwillekeurig keek ik naar de lucht en zag plots dat die bezaaid was met witte dwarrelende figuurtjes, ja zag ik dat nou goed? Ik klom op een muurtje om dit wonder beter te kunnen zien, ja het waren allemaal parachutes die ik naar beneden zag komen en het was in de richting van Arnhem…..Ik rende naar binnen om mijn vader en moeder te roepen, mijn vader die kon niet naar buiten, hij was al jaren ondergedoken en er waren altijd verraders in de buurt waar je voor uit moest kijken. Van alle kanten hoorde ik nu schreeuwen, ja ja het is begonnen we worden bevrijd. Ze zitten in Normandië….helaas de vreugde was kort, want de invasie verliep stroef. De Duitsers gaven tegenstand. Na zes weken vechten waren er 117.000 Duitsers en 122.000 geallieerde soldaten gesneuveld, dorpen en steden in het Westen van Frankrijk totaal vernietigd…Dan eindelijk in augustus wordt Parijs bevrijd. en op 12 september veroveren Amerikaanse troepen Maastricht. Maar de winter kwam en de Duitsers liepen nog overal en de luchtlandingen bij Arnhem waren mislukt op de grond. De rivierovergang werd niet veroverd. De winter kwam en er werd veel honger geleden. Het zou nog vele maanden duren voor we op 4 mei weer hoorde roepen, dat de oorlog voorbij was.
Tropical Garden Madeira


View original post 63 woorden meer
A Beautiful Walk Through Ireland
If you would like to see the beauty of Ireland then take a few minutes out of your day for A Walk Through Ireland
Loch Lomond
Het is onze laatste vakantiedag na een heerlijk ontbijt vertrekken we direct richting Loch Lomond.
Als we Glasgow uitrijden is het weer heerlijk rustig rijden, we genieten volop van de prachtige omgeving.
Na een uurtje rijden zien we de Oak Tree Inn, waar ze druk aan het schilderen zijn.
Aan de baai van Balmaha zien wij de Memorial Statue van Tom Weir
Hij was een klimmer natuurvorser, schrijver en gedurende vele tientallen jaren een gevierd verteller van het Schotse platteland
.Tom Weir, who died on Thursday 6 july 2006 (aged 91, was a climber, naturalist, writer and broadcaster; for many decades he celebrated Scotland’s countryside, and was as engaging and informed a companion as could be had for ventures on to the Scottish hills. Tom was best known for his popular TV series Weir’s Way which ran between 1976 and 1987 and has been frequently re-run over the past 27 years. He also had a monthly feature in the Scots Magazine for almost 50 years. Weir had an exceptional enthusiasm for life. Even as he walked uphill, the flow of commentary and appreciation, the airing of encyclopaedic knowledge, continued unabated. So too did the output of books and columns, and his various series for radio and television. He became best known for his series for Scottish Television, Weir’s Way, first broadcast in 1976; usually clad in a Fair Isle jumper and woolly hat, he explored his country’s landscape and history.
We parkeren onze auto en gaan eerst naar de Oak Tree voor de cappucino en om even te overleggen welke route we zullen nemen. Het is een gezellige pub, vol met oude klokken, die niet helemaal bij de tijd zijn. Het is nog vroeg en er zitten maar een paar mensen. Ook een vader met zijn dochter uit Nederland
Van de vele lochs in Schotland is Loch Lomond wel een van de mooiste…Het loch ligt slechts 30 km ten noordwesten van Glasgow en de toegankelijkheid heeft zeker aan zijn bekendheid bijgedragen. Het loch vormt het grootste zoetwaterreservoir op de Britse eilanden en is 35 km lang en 8 km breed. In het zuiden liggen meer dan 30 eilanden, waarvan sommige met oude ruïnes. Duncryne een kleine heuvel zo’n 5 lm ten noordoosten van Balloch aan de zuidoever, biedt een prachtig uitzicht over het loch. In 2002 werd een groot deel van het gebied uitgeroepen tot het eerste nationale park van Schotland. In Balloch is het nieuwe bezoekerscentrum Loch Lomond Shores.Het loch trekt veel wandelaars, het populairste wandelpad van Schotland, de West Highland Way loopt van Glasgow naar Fort William, langs de oostoever. Voor wandelen hebben wij niet voldoende tijd, we besluiten om maar gewoon een eind langs het loch te rijden en af en toe een stop en kleine wandeling. We zien veel mogelijkheden voor campers, daar zijn speciale plaatsen voor. Het eerste Schotse nationale park barst van de interessante plekjes Wandel van de open weelderige landschappen in het zuidelijke gedeelte naar de uitgestrekte glens en rotsachtige pieken in het noorden en je zult zien waarom geologen zo van deze regio houden. De breuklijn die de Hooglanden scheidt van de Laaglanden loopt dwars door het park heen waardoor dit een oneindig gevarieerd deel van de wereld is – een ruwe heuvel hier, een beboste streek daar.
Na een uur rijden, hebben we de volgende plaats Milarrochy nog niet gevonden, dus keren we na nog een foto bij Loch Lomond
maar om. Het is inmiddels al middag geworden. We komen weer terug in Balmaha en nemen nu een weg door de heuvels richting Glasgow. We stoppen voor een bijzonder mooi kasteel, waar je kunt boeken voor accommodatie en boottochten
Na de foto stop hebben we onderhand wel weer trek in iets hartigs..en warempel plots is daar een bord dat wijst naar een zijweg voor een tearoom. Het is er erg druk en vol met een paar grote families met rennende en schreeuwende kinderen, maar gelukkig achterin de zaak zien we een gezellig hoekje. waar we rustig van een smakelijke lunch kunnen genieten. Na een half uur stapt de grootste familie met hun nazaten gelukkig op, en de waitress lacht naar ons en slaakt een diepe zucht… Het is inmiddels tijd om weer op te stappen. Maar we rijden nog maar net of we zien een leuke B & B waar we toch echt nog een foto van moeten maken
We zijn wat afgedwaald, maar gelukkig de tomtom brengt ons weer op het goede pad. Nog een uurtje rijden we langs de prachtige wegen door allerlei dorpjes ………… en de vele duizenden schaapjes ………….richting Glasgow.
Glasgow


On the first of October 1263, a legendary battle took place in Largs that became a significant part of history in Scotland. By the year 1263, the Scottish had fought back valiantly against Viking invasions and had left King Haakon with only Shetland and Orkney, which infuriated the king. In response to losing so much territory, King Haakon gathered his army and quietly approached the shores of Largs on that fateful evening.
The god of the sky, Odin, features throughout Vikingar and the wall carvings of the Viking gods intimidate passersby. A breathtaking Odin hologram will share his fascinating tales, and in the hall of the auditorium, visitors will be met with the dramatic scenes of the Battle of Largs. There is also a movie, which lasts for approximately eighteen minutes, that takes guests on a four hundred year journey through the life of a Viking family, their invasion of Scotland and their fall from power. Replicas and interactive exhibits, such as the touch-screen computers, are both educational and fun for the entire family.

Kastelentocht
Werd wakker door de beloofde Blusty Showers, natuurlijk laten we ons daardoor niet ontmoedigen, ons plan voor vandaag is een kastelentocht. Na een uitgebreid ontbijt vertrekken we opgewekt. Het klettert gezellig op het autodak als we Dumfries uitrijden. Dan ineens zegt de vriendelijke stem van de tomtom-dame “at the roundabout take the first exit” en gelijk daarna “straight ahaed” Na een half uurtje rijden zien we de eerste afslag voor Kasteel Drumlanrig. We komen langs een rivier waar blijkbaar een schoolklas gaat raften, ze hebben allemaal regenkleding aan en stappen in smalle bootjes, lijkt me een koud en nat avontuur. We rijden verder over een enorm landgoed weer vol met schapen, het is prachtig onderhouden en dan een lange indrukwekkende oprijlaan naar ons eerste kasteel Drumlanrig Links zie ik een wachthokje, waaruit een klein vrouwtje naar buiten komt om ons aanwijzingen te geven voor de tickets. We rijden daarna tot aan het kasteel.
Het is imposant om dat te bezichtigen maar daar zijn we zeker de hele ochtend mee kwijt, we maken alleen een paar foto’s en keren dan toch maar om. Helaas achteraf……. was dit het mooiste kasteel van de dag. Het tweede kasteel was niet zichtbaar vanaf de weg Leonie gaat even alleen kijken en ik blijf in de auto zitten. Was inderdaad niet veel te zien. Dus verder maar weer naar het derde kasteel. Dat blijkt een ruïne, bij dit leuke huisje kun je de tickets kopen…. Op de heuvel de ruïne van Castle Cardoness…









Sweethaert Abbey




Dumfries and Galloway
tot dat onze TomTom ineens zegt: At the roundabout take the first exit . Ook dit is weer een mooie weg, met aan weerszijden een bosrijke dichte begroeiing. De weg verandert in een smalle kronkelige weg die omhoog klimt en na een 20 minuten zijn we ineens boven op
We vinden een hele mooie rustige weg zonder verkeer en dwars door de Scottish borders
Wat een onverwachte verrassing, na de pech van de jas.
Er grazen overal geiten en we rijden dus voorzichtig en langzaam er door heen.
Aan weerskanten .de enorme grasvlaktes . ....
Pas laat in de middag zijn we weer bij het hotel in Edinbugh . Vlug mijn jas opgehaald en gelijk omgekeerd dezelfde weg weer terug. Uren lang rijden we over de uitstekende wegen met links en rechts weidevelden en uiteindelijk door de hoge heuvels, met toppen van meer dan 800 m hoog. Na een lange vermoeiende tocht zien we gelukkig ons hotel de Holiday Inn. Het inchecken gaat snel er is een enorme grote kamer voor mij gereserveerd, ik kan er wel een feestje in houden. Nadat we ons omgekleed hebben gaan we op onderzoek uit. We vinden een gezellige bar er zitten wel erg veel heren, die ons nieuwsgierig opnemen maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan. We bestellen onze wijn en gaan in zo’n ouderwetse diepe fauteuil zitten, zo één waar je niet meer uit kan komen. Het hotel was vroeger een landhuis en er is een hele moderne nieuwe vleugel aangebouwd voor de kamers. De bar en eetzaal zijn nog in het oude landhuis. We besluiten om morgen maar rustig aan te doen en na een heerlijk diner gaan we naar onze kamers. want het was me wel weer een dagje geweest…
Rosslyn Chapel
Nadat we vanaf de ruige rotsen van St.Abbs Head de laatste spectaculaire foto’s hebben gemaakt, vervolgen we onze tocht naar de Rosslyn Chapel door de Scottish Borders. Zuid -Schotland heeft een zeer divers landschap en kleine karaktervolle dorpjes. De Schotse borders zijn bezaaid met ruïnes van gebouwen die tijdens de oorlogen met Engeland zijn verwoest. De interessantste zijn de Border Abbeys, die door hun grootse Architectuur nu nog getuige zijn van hun vroegere spirituele en politieke macht.


De parkeerplaats staat vol met auto’s en bussen, Er blaast een koude wind. Na een minuut of vijf lopen zien we de ingang van een winkel.
Via de winkel komen we langs een fotogalerij waar we naar buiten kunnen. ……….om uiteindelijk de kerk te kunnen bezichtigen. Maar eenmaal binnen zien we dat de kerk stampvol is, dus zoeken we een plaatsje ergens aan de kant achterin. En luisteren we naar de gids die allerlei bijzonderheden over de kerk verteld. o.a. over het middenpad van de kapel, die een genezende kracht heeft door die 0 meridiaan lijn. Op die lijn moet je dan een paar minuten geconcentreerd op blijven staan, ik besluit dat gelijk te doen en daarom voelde ik mij natuurlijk zo fit daarna in Schotland ☺
The Rosslyn code
The real mystery lurking in the chapel where Dan Brown set The Da Vinci Code
From the outside, the Rosslyn Chapel does not look like a suitable place to hide Jesus’ head. It’s not much bigger than a country church, standing inconspicuously on a small hill in the miniature Scottish town of Roslin, a few miles south of Edinburgh. Its Gothic pinnacles, flying buttresses, and pointed arches have been battered by 500 years of capricious weather, and for years it has been encased in an exoskeleton of scaffolding as restoration efforts plod along. Until recently, it was covered by a giant black canopy.
Inside the chapel, beneath the carvings that blanket the walls and ceiling, is a spartan stone crypt that figures into one of history’s most famous mythologies. According to legend, the treasure of the fabled Knights Templar is stowed in a still-deeper vault whose entrance is sealed off by a stone wall. Depending on whom you ask, that treasure is the Holy Grail, sacred scrolls from the time of Christ, a fragment of the cross on which he died, or even his embalmed head, secreted out of the Holy Land as the Templars fled prosecution 700 years ago.
If any of this sounds familiar, it’s because Dan Brown borrowed this legend for The Da Vinci Code. In the book’s climactic scene, the heroes race from London to Roslin, tailed by a hodgepodge group of French police and Catholic thugs. (At this point, they’re on the brink of exposing a 2,000-year conspiracy to erase evidence that Christ had children.) They discover that the Holy Grail itself did once reside at Rosslyn, left there by the Templars so many centuries back, but has since vanished again.
De kapel is Oost-West georiënteerd The roof is an impressive structure, especially because it had no wooden support. At the sides where the roof meets the walls the stone is approximately one foot thick but in the centre it reduces to just six inches.
- De kapel heeft vele gebeeldhouwde afbeeldingen die doen vermoeden dat er in de kapel zich een code herbergt.
- Opgravingen in de negentiende eeuw wezen uit dat de fundamenten van het schip nog 27,7 meter doorlopen vanaf de westelijke ingang.
- Na architectonisch onderzoek zijn velen van mening dat de kapel van Rosslyn een kopie is van de (tweede) Tempel van Salomo in Jeruzalem zoals hij werd verwoest in 70 AD.
- De oude Vrijmetselaars rituelen blijken de sleutel te bevatten om Rosslyn te begrijpen door de betekenis van het centrale plan te beschrijven. Dit geeft aan dat iets heel kostbaars onder Rosslyn – de nieuwe Tempel van Jeruzalem, lag begraven.
-
Uit het feit dat er in de kapel verschillende afbeeldingen van Lucifer te zien zijn: de gevallen engel. Hij is ondersteboven aan een pilaar gebeeldhouwd en heeft twee touwen als SS-en afgebeeld naast zich. SS-en slaan op: solis sacerdotibus of wel de priesters van de zon. Dit impliceert dat de kapel niet alleen is toegewijd aan de kerkelijke religie maar meer nog aan de waarheid omdat ‘alles aan het licht komt’. Tijdens de Tempeliers processen in 1307-1312 werd die waarheid verhuld door religieuze kreten bijzonder veel geweld aangedaan. De Tempeliers werden vermoord op leugens gebaseerde getuigenissen. De gevallen engel is niet echt gevallen in het beeldhouwwerk, zijn benedenlijf is vastgemaakt aan de hoge boog van de pilaar die de hemel symboliseert. Men zou kunnen veronderstellen dat de Lucifers van deze kapel-wereld hun voeten nog steeds in de hemel houden.
The green man, ofwel vertaald: de groene man wordt in allerlei kerken vertoond. De betekenis van de groene man, die soms van onder groene struiken gluurt, soms allerlei groen uit de gaten in zijn hoofd heeft spruiten of groen op zijn hoofd heeft als versiering heeft verschillende symbolische betekenissen die vaak te maken hebben met heropstanding en hergeboorte. Een groene man was van oorsprong pre-christelijk en symbool van mannelijkheid, viriliteit en van kleinere afgoden. In de Rosslyn kapel zijn er meer dan 100 groene mannen te zien. Als men ervan uitgaat dat de groene mannen van de kapel in ‘heksenkringen’ bijvoorbeeld Wicca worden gebruikt als de representatie van de gehoornde god bijvoorbeeld Pan dan kan er bijzonder getwijfeld worden aan de echte religieuze toewijding van de kapel aan de Kerk.De crypte en de onderaardse gang -
Niven St.Clair hield zich enorm bezig met het raadsel van de kapel. Hij heeft bijvoorbeeld samen met anderen onderzoek gedaan in en buiten de kapel in 1997. Hij vond een ondergrondse gang die van de kapel naar kasteel Roslin leidde. De tunnel was bijzonder groot en diep onder de grond ook waar het de fundamenten van de kapel bereikt. De tunnel komt uit in een afgesloten ruimte waar eens, volgens Niven, initiatie rituelen werden uitgevoerd. Niven St. Clair veronderstelde dat de riten waarschijnlijk waren voor een overlevende groep Tempeliers of een proto- Vrijmetselaars initiatie. Met deze wetenschap wordt er een lijn getrokken naar de koningen Salomo en Hiram die riten uitvoerden in een gesloten ruimte die onder het Heilige der Heiligen lag, waarvan de onderaardse gang begon in Salomo’s paleis en eindigde in de gewelven onder de tempel van Jeruzalem. Het bestaan van de diepe gang verklaart ook waarom William St. Clair reeds in 1441 grote groepen metselaars aannam terwijl pas in 1446 werd aangevangen met de werkelijke bouw van de kapel.