Scott’s View | rosierwait

We vertrekken gelijk na het ontbijt, het is een zonnige dag en niet

koud, we hebben een mooie route uitgezocht naar Scott’s View de favoriete plek van de Schotse dichter Sir Walter Scott.

Aan het begin van de 19e eeuw ontstond er een romantischer beeld van Schotland en de Hooglanden. Dit kwam door het werk van Walter Scott, wiens romans en poëzie de verhevenheid en de grandeur beschreven van een land dat voordien alleen maar beschouwd werd als armoedig en barbaars.

Vrij snel zijn we Edinburgh uit en rijden we weer door de zacht glooiende koolzaadvelden

En de rustige dorpjes…

tot dat onze TomTom ineens zegt: At the roundabout take the first exit . Ook dit is weer een mooie weg, met aan weerszijden een bosrijke dichte begroeiing. De weg verandert in een smalle kronkelige weg die omhoog klimt en na een 20 minuten zijn we ineens boven op

Scott’s View

Er staan diverse mensen te filmen en te fotograferen, op deze hoogte staat een koude wind, ik zeg tegen Leonie even mijn jas aantrekken. maar zie dan tot mijn grote schrik, dat hij niet achter in de auto ligt,. Leonie grijpt direct haar telefoon om het hotel te bellen en te informeren of mijn jas daar inmiddels gevonden is. Kort daarop komt inderdaad het verlossende telefoontje, dat ze hem klaar zullen leggen bij de desk. Ik twijfel nog, dat hele eind weer terug, maar Leonie zegt kordaat, nee oma, je hebt hem nog meer dagen nodig, en ja het was een dure leren jas Dus we besluiten om terug te keren naar Edinburgh via een alternatieve route Maar eerst willen wij nog naar de Botanic Garden Dawyck die ligt niet helemaal op de route, maar wel dicht bij de route die we terug nemen voor Edinburgh. Na een uurtje rijden vinden we de afslag naar de tuinen van Dawyck

Leonie heeft zin om een lange wandeling door het park te maken, maar ik zie een trap en een zandweg met veel steentjes, daar ga ik dus niet aan beginnen en keer snel om. Ik ontdek een bank waar ik een hele tijd heb kunnen genieten van de rust de vogels en de prachtige omgeving. Hierbij de ‘bank’ en het restaurant ☺

Leonie maakte o.a. nog deze foto’s van haar wandeling door het park. En een mooie doorkijk van het Dawyck House.

Na een uitstekende lunch maar weer op weg naar het hotel in Edinburgh….

We vinden een hele mooie rustige weg zonder verkeer en dwars door de Scottish borders

Wat een onverwachte verrassing, na de pech van de jas.

Er grazen overal geiten en we rijden dus voorzichtig en langzaam er door heen.

Aan weerskanten .de enorme grasvlaktes . ....Pas laat in de middag zijn we weer bij het hotel in Edinbugh . Vlug mijn jas opgehaald en gelijk omgekeerd dezelfde weg weer terug. Uren lang rijden we over de uitstekende wegen met links en rechts weidevelden en uiteindelijk door de hoge heuvels, met toppen van meer dan 800 m hoog. Na een lange vermoeiende tocht zien we gelukkig ons hotel de Holiday Inn. Het inchecken gaat snel er is een enorme grote kamer voor mij gereserveerd, ik kan er wel een feestje in houden. Nadat we ons omgekleed hebben gaan we op onderzoek uit. We vinden een gezellige bar er zitten wel erg veel heren, die ons nieuwsgierig opnemen maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan. We bestellen onze wijn en gaan in zo’n ouderwetse diepe fauteuil zitten, zo één waar je niet meer uit kan komen. Het hotel was vroeger een landhuis en er is een hele moderne nieuwe vleugel aangebouwd voor de kamers. De bar en eetzaal zijn nog in het oude landhuis. We besluiten om morgen maar rustig aan te doen en na een heerlijk diner gaan we naar onze kamers. want het was me wel weer een dagje geweest…