Auteursarchief: rosierwait

Riviercruise Moskou – St.Petersburg

Ik ben weer terug uit Rusland, niet alles ging volgens plan. Dat deel van het verhaal komt een andere keer. Kremlin_paleis Dit is het grote Kathedraalsplein. Met de Verkondigingskathedraal, de kathedraal van de aartsengel Michael, de kleedafleggingskerk en de klokkentoren van Ivan de Grote. In 1991 werden de Kremlin kerken teruggegeven aan de Orthodoxe Kerk, sindsdien worden er wel diensten gehouden, maar ze blijven hoofdzakelijk musea.
De riviercruise Moskou – St.Petersburg was een goede keus. Want mijn gedachten waren, lekker rustig varen en relaxen. Even nu geen mails, waarvan er dagelijks vele tientallen mijn postbox inrollen. Er was geen internet aan boord, dus ook geen verleiding om toch even iets te lezen en te beantwoorden.
Ms_lenin De boot de ‘MS Lenin’ gleed inderdaad heel rustig door het water van de Wolga. Wat een wonderlijke ervaring, ik lag daar op het zonnedek en keek met verbazing naar de afwisselende begroeiing van de waterkant en de vele intieme strandjes, waar vrolijke mensen zich vermaakten en naar ons zwaaiden.Strandje 
Mijn voorstelling van Rusland kreeg al gelijk een ander beeld toen ik vanuit het vliegtuig Moskou daar beneden zag liggen, plukjes alleenstaande huizen met heel veel bos erom heen. Natuurlijk waren dat de buitenwijken waar de dacha’s van de rijken zich bevonden. Want in Moskou schijnen de meeste miljonairs van de wereld te wonen. De file’s zijn enorm ’s morgens en ’s avonds duurt het een uur om in of uit de stad te komen. Maar ook in Moskou zag ik heel veel groen en toch een heel anders stadsbeeld dan  ik voor ogen had. En ’s avonds schitterende verlichting zoals dit grote warenhuis.
4182
Het hele reisverhaal met veel foto’s kun je de volgende weken hier lezen.
Categorieën: Landen, Rusland | Een reactie plaatsen

Beeldenpark Vigeland

Noorwegen is één van de grootste landen van Europa met een oppervlakte van 324.219 km2, en heeft ongeveer 4,5 miljoen inwoners.
Het landschap en de ongetemde natuur hebben op mij een onvergetelijke indruk gemaakt. De Noorse fjorden behoren tot de spectaculairste formaties van de wereld, de indrukwekkende bergen, de schilderachtige dalen, de rust en de stilte wat een belevenis. Ik zag af en toe een enkele wandelaar. Er is een netwerk van duizenden 108toer berghutten dat accomodatie biedt. Ik zag heel veel zomer boerderijen, waar de boeren in de zomer verblijven. 
De Noren zijn een gastvrij volk, dat is een traditie die wortelt in de afgelegen landelijke nederzettingen van vroeger tijden, toen gasten versterking nodig hadden na een lange reis. Ze verwelkomen gasten in hun huis voor taart en iets te drinken.
Zo was ik bij Mette Marit waar ik op toepe kakke werd getrakteerd. Haar huis waarin weefgetouwen uit de 18e eeuw staan en waarop ze schitterende kleden en kerkgewaden weeft, is idyllisch gelegen aan een fjort.60toer
Ook  bij boer Thorlife waar ik rummegrutte met wafels heb gegeten en room toe. Was een heel aparte ervaring, waar ik nog geregeld aan terug denk. 
Een schitterende boerderij met veel antiek uit 1700/1800, prachtig beschilderde plafonds en deuren. Op 62toer een heuvel gelegen met een prachtig uitzicht over het water, ik had er zo wel willen wonen!
17 mei is de Nationale feestdag, op die dag in 1814  werd de Noorse grondwet bekrachtigd. De Noren zijn een zeer patriottisch volk, jong en oud zag ik die dag in verschillende mooie klederdrachten lopen, het was een leuk gezicht.
De eerste internationaal bekende beeldhouwer was Gustav Vigeland 1869-1943.13aankomst
Zijn zeer grote beeldwerken domineren het Vigelandpark in Oslo.
Categorieën: Beeldenpark Vigeland, Landen, Noorwegen | Een reactie plaatsen

Borgund Stave Church

De stavkirke van Borgund in het Laerdal is als enige niet meer veranderd sinds de Middeleeuwen. De aan de apostel St.-Andrew gewijde kerk dateert van rond 1150. De buitenkant is rijk versierd met houtsnijwerk, draakachtige wezens gewikkeld in gevechten op leven en dood, drakenkoppen en runeninscripties. In de vrijstaande klokkenstoel hangt een middeleeuwse klok. De preekstoel dateert van de 16e eeuw.
Borgund_2 No one knows how much of his sermon the priest had given when the shot that killed the reindeer went off. Nor does anyone know who shot the animal, nor why, of all times, it happened during a church service. History has been silent about most of this story, but we do know that a stuffed reindeer was on display in the Borgund stave church in 1688. This reindeer had been shot while a church service was in progress. It is up to our own imagination: could the poor animal have strayed in through an open door and disturbed the priest and his congregation? Could the reindeer have distracted a person in the church who had seen it throuch a window (post-Reformation churches had windows) and without giving a thought to the priest or the Divine Word had this church-goer simply rushed our before the animal could escape? Another dilemma is why had the reindeer been stuffed and displayed in the church? Wel, 200 years have passed, and whatever the deer represented, hunting trophy or sacred symbol, it was removed from the church a long time ago.
The Borgund stave church stands like a crown jewel in the narrow valley at the head of the Sognefjord, surrounded bij lush vegetation and craggy mountains. The Danis poet Holger Drachmann described the church in 1886:
"….a whim of childlike brilliance, a house for beetles, whittled from a naive giant’s playful knife, with modest crosses and largenosed dragons, wrinkled and gnarled, twig upon twig.  The interior is like a smokehouse dedicated to a mystic cult in which the darkness of the sagas overwhelms the faintly smouldering tapes of Catholicism, which cast their light on farmers’ iron-clad axes and the flowing beard of Viking Kings – in all honesty, a disagreeable experience."
The Borgund stave church, which is dedicated to St.Andrew, is mentioned for the first time in Bjorynjar Kalfskinn, a register of churches in de Bergen diocese from about 1360, although it is likely that it was built in the last decades of the 12th century. Borgund is the best preserved of the 29 stave churches, and has served as a model for many church restorations such as the Gol and Hopperstad churches and the Fantoft stave in Bergen. which has since burned down.The Borgund stave church could have also become the victim of flames in 1782, when a mentally disturbed woman set fire to it. As luck would have it, a local person was passing by the church just then, and managed to call for help.
Borgund_chancel The church has three naves, a chancel and an apse. A Romanesque gallery with carved portals facing west and south, surrounds the entire structure. The west portal is especially richly decorated in the contemporary carving style; battling dragon-like animals entined in rhytmic vine motifs.
The quantity of roofs, gables spires and dragon heads, reminiscent of the Baroque style, are in strong contrast to the simplicity of the interior. The interior is dominated by posts which support the high main roof and separate the room into a rectangular central section and the narrow and lower-ceilinged area along the outer walls. The church interior is modestly ornamented and practically in total darkness.
A leaflet prepared by the Society for the Preservation of Norwegian Ancient monuments in 1898 gives  the following excellent description:
"If the doors are closed, we  are surprised to find ourselves in almost total darkness, a darkness which is magnified by small strips of light that occasionally force their way from the original window in the west gable of from the small peep-holes along the top of the longitudinal walls. Experiencing this, one must recall that the religious service concisted of a short srvice at the altar by candlelight. There was actually no need to illuminate the congregation’s area since psalm books were not in use then."
The altar, graced with sacred vessels of gilded silver or copper glowing from the light of candelabras and wrought-iron torches, must have been a powerful and dramatic contract to the dark chuch. The priest and his sermon must have commanded the full attention of the congregation, which stood during the service – a bench or raised floor section along the wall was meant for the elderly or the infirm.
Today there is nothing left of the original inventory – the altarpiece and pulpit date from after the Reformation. But there are many runic inscriptions on the inner and outer walls which linguists can place in the 1100s. One of these, "God help each person who helps my journey", may refer to a desire to set out on a pilgrimage, perhaps northward to the reliquary of St.Olav in the Nidaros Cathedral in Trondheim? The ancient roadway, cut into the hillside by the graveyard, is thought to be the one used in the Middle Aged, the one taken by King Sverre and his men when they were travelling through the valley.
Categorieën: Borgund Stave Church, Landen, Noorwegen | 4 reacties

Sognefjord

Natuurlijk mag de Sognefjord, ‘de koning der fjorden’ niet ontbreken. Het is de langste fjord in Noorwegen (204 km) en ook de diepste, namelijk tot 1350 meter.
Sognefjord Helaas is het vandaag bewolkt, maar gelukkig geen regen, zodat ik toch kan filmen.
Het is maar een klein bootje, maar er is zowaar een koffiebar, waar ik maar gelijk een cappucino bestel met een  heerlijke pannekoek met vruchten en slagroom. Daarna verkwikt, tracht ik op de voorplecht in de koude wind wat te filmen en foto’s te maken.  Het merendeel van ons gezelschap blijft in de warme kajuit Sognefjord2 koffiedrinken.  De hoge donkere bergen lijken  nog groter nu er geen zon is. Het is heel indrukwekkend. De kapitein geeft veel uitleg over van alles waar we langs varen. Sommige gedeeltes zijn zo geïsoleerd, en ver van de bewoonde wereld, dat er mensen zijn geweest, die de hele oorlog 40/45 geen Duitser hebben gezien. Ze hadden voldoende eten en drinken, hadden vee en verbouwde graan en groente. Aan brandstof hadden ze ook geen gebrek want er waren bossen rondom. Zo’n Cruise_sognefjord inham van een fjord heet Vik en zo is de naam Vikingen ontstaan, de mensen van de inhammen.
Na een paar uur varen komen we aan in Fläm, waar we eerst soep gaan eten. Daarna ga ik nog wat rond kijken, en zie ik warempel de winkel, waar ik bij het vorige bezoek aan Fläm, (toen we terug kwamen van de Flämbanen), een mooie wollen Noorse cape had gepast. Ik twijfelde toen om hem te kopen, ik dacht, ik ga  alleen maar even binnen kijken, maar hij hing er nog steeds op mij te wachten en nu was de verleiding toch te groot.    
Borgund_staafkerk Daarna de terugweg door het afwisselende landschap van de Fillefjell (gebergte) naar Borgund, waar de beroemde 12e eeuwse staafkerk met de drakenkoppen staat.
Dan verder door het mooie groene Laerdal waar we  nog een wildzalmcentrum Norsk Villakssenter in het Laerdalsoyri gehucht Laerdalsoyri bezoeken, in dit plaatsje staan heel mooie en oude huizen uit de 18e en 19e eeuw, het gehucht staat op de Unesco-Werelderfgoedlijst.   
Categorieën: Landen, Noorwegen, Sognefjort | Een reactie plaatsen

Einang Stone

The Runic alphabets are a set of related alphabets using letters (known as runes) formerly used to write Germanic languages before and shortly after the Christianization of Scandinavia and the British Isles. The Scandinavian variants are also known as Futhark or fupark, derived from their six letters: F,U,P,A.R, and K) the Anglo-Saxon variant as Futhorc (due to sound changes undergone in Old English by the same six letters).

What Makes the Einang Stone so special?
Dating back to around 300AD, the Einang Stone is the oldest runic stone in north-western Europe still standing on its original site.
Runes came into use 2000 years ago. The youngest runes remained in use until around 1400 AD. The runes on the Einang Stone are from the
oldest runic alphabet.
Pic_0412 The inscription written from the right to the left reads:
Ek godagastir runo faihido
I Godguest wrote the runes
43marit_2
It is 1700 years since Godguest carved these runes on the Einang Stone?
Where had he learned to write? Perhaps on a journey or a raid to southern Europe. The Roman sword stamped with the smith’s mark and name ended up on the Gardberg site at the same time. Perhaps in this way the written word arrived in our part of the world. A people wealthy both culturally and materially lived here. What became their fate? Six hundred years later around 950 AD Harold Fairhair’s youngest son Haakon the Good introduced another means of communication in Norway. Beacons were set aflame to warn of war. The best known 61marit beacon in Valdres Olberg, is strategically placed and visible on the side of lake Slidrefjorden opposite the Gardberg site.
What is Gardberg site? People have been farming and raising livestock here for 4.500 years. Covering more than 2 square kilometres, the Gardberg site in Vestre Slidre in Valdres is of great archeological variety. It may well contain a thousand burial mounds. However, only 550 have been investigated. The more than 900 finds date vack to e period stretching from the Roman Iron Age up towards the Viking Age (ca 800 AD). The area bears traces of the considerable iron production that took place in Valdres before, during and after the Viking Era.  In one part of the site there is also a stone, which may have been used for sacifices, containing 70 saucer-like hollows, believed to date back to the Bronze Age. Close to the stone are the sites of houses from the 17th century.
The Einang Stone is in an enormous burial ground together with many other remains of field cultivation and livestock raising ranging from the Stone Age, the Bronze Age, the Roman Iron Age, the Viking Era right up to the present day
The runes were used both for magical purposes and for writing – Who was this knowledgeable Godguest? Did he and his contemporaries trade with the Romans? Was he in charge of local iron production? Valdres iron was renowned for its high quality and was exported from the region and even sent abroad. Or did he with other Germanic tribes fight against the Roman Empire?

62marit Het runenschrift (kortweg runen) of futhark is het oudst bekende schrift dat in Germaanse landen werd gebruikt: het bestaat uit letters samengesteld uit meestal rechte en hoekige lijnen die gemakkelijk in steen of hout kunnen worden gekrast. Bij gebruik op metaal werden ook wel ronde vormen gebruikt.
De einang steen is de oudste runic steen in het Noord-westen van Europa en is nog steeds permanent op zijn oorspronkelijke locatie, sinds het gebruik 2000 jaar geleden.
De runes op de einang steen zijn uit het oudste runic alfabet.
Het opschrift luidt: Ik Godquest schreef de runes
De stenen zijn vaak gemaakt door de Vikingen en dienden vooral ter nagedachtenis aan gestorvenen. Verreweg de meeste stenen met runeninscriptie zijn gevonden in Zweden, namelijk zo’n 2500. Daarnaast bevinden zich ook stenen in  Noorwegen, Denemarken en IJsland. Veel stenen die tegenwoordig bekend zijn, bevatten het christelijke kruis en runen uit het jonge futhark. Een aantal oudere stenen daarentegen, bevatten delen van de Noordse mythologie en zijn gekerfd in het oude futhark. Helaas zijn vele van deze oude stenen vernietigd tijdens de kerstening van Scandinavië, de stenen die scènes bevatten uit de Noordse mythologie werden als heidens beschouwd.
De Gardberg locatie in Valdres is van grote archeologische betekenis.
Categorieën: Einang stone, Landen, Noorwegen | Tags: , , | 1 reactie

Flämbanen

Na de lunch vertrekken we naar Geilo, daar vandaan vertrekt onze trein naar Myrdal, waarna we overstappen in de beroemde Flämbanen. Dit is één van de meest adembenemende treinreizen van de wereld die voert over de Flämsbanen. De korte, maar steile tocht van  Fläm naar Myrdal via het Flämsbanen-spoor voert door een schitterend berglandschap, langs watervallen, schilderachtige gehuchten en merkwaardige rotsformaties.
De spoorlijn is slechts 20 km lang, maar moet  een hoogteverschil van 864 m overbruggen tussen Myrdal op de hoogvlakte en Fläm aan de oever van de Aurlandsfjord. De spoorlijn is in 1942 geopend . Hij telt 20 tunnels en 9 haltes, elk met een heel eigen panorama, waaronder de Kjofossen, een 39 indrukwekkende waterval. De trein maakt hier een stop, zodat we even vlug wat kunnen filmen en fotograferen.  Wanneer we in Fläm aankomen ligt daar 45 een boot in de Aurlandsfjord, ik zie een aantal toeristen op de grond zitten. We hebben een uur de tijd om te shoppen. Ik ga op zoek naar trollen, die blijken er volop te zijn. P1030610 En wat zijn ze lelijk, het valt behoorlijk tegen tussen al die honderdduizend lelijkerds er één te vinden, waar ik wat voor voel. Peter onze reisleider heeft heel wat trollenverhalen verteld. Vooral de P1030697 trollenmeisjes zijn gevaarlijk, ze kunnen zich veranderen in een  heel knap meisje en dan een man verleiden om mee te gaan naar het trollenrijk. Het is dus zaak om te onderzoeken, of ze een staart hebben, die ze meestal goed verbergen onder hun rokken. 
Categorieën: Flämbanen, Landen, Noorwegen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Staafkerk Torpo

Staafkerk_torpo The baldachin portraying the life of Jesus and the martyrdom of St. Margaret.
Masted stave  church with pentice, chancel and apse, built ca1150, probably on the location of an older church  from the early 1100s.
Staafkerk Torpo is de enige in Hallingdal die op haar oorspronkelijke plaats bewaard is gebleven. Deze kerk behoort tot de oudste staafkerk en is waarschijnlijk rond 1150 gebouwd, volgens een runen inscriptie op een koorafsluiting moet de kerk door Torolf zijn gebouwd.
52_staafkerk De staafkerken behoren tot een rijke europese bouwtraditie. In het overige Europa werden de houten kerken steeds meer vervangen door stenen kerken, terwijl het  verspreid bebouwde Noorwegen de 51_staafkerk staafkerkenbouw verder ontwikkelde. De staafkerk ontleent haar naam aan de constructie-hoekpilaren of stolpen die rusten op een kader van dwarsbalken en in de top samengevoegd zijn tot een nieuw raamwerk. Er komt geen spijker aan te pas.
In het tijdperk van ongeveer 1100 tot 1300 werden er in Noorwegen tegen de 1000 staafkerken gebouwd. Van deze staafkerken zijn er slechts 30 bewaard gebleven als representanten van de middeleeuwse houten kerken.
Categorieën: Landen, Noorwegen, Staafkerk Torpo | 1 reactie

Noorwegen het land van de fjorden

de rust, de eenzaamheid en de liefde voor de natuur. Werkelijk geluk bestaat in het verlangen naar de dingen die men reeds bezit.

Categorieën: Uncategorized | Een reactie plaatsen

Jotunheimen

Vandaag gaan we naar  het hart van de provincie Oppland. Onder de klanken van de Morgenstimmung vertrekken we uit Fagernes. Ik Laerdal_kerkje kom helemaal in de stemming het past zo wonderwel bij dit mooie, idyllische landschap van Zuid-Noorwegen dat schrijvers heeft voortgebracht als Henrik Ibsen, een man die zich een weg groef naar de diepste krachten van de menselijke ziel maar die opgroeide tussen deze vruchtbare, groene landerijen, rustige vissersdorpjes en met sneeuw bedekte bergtoppen. Het toneelstuk Peer Gynt schreef Henrik Ibsen in 1867, het wordt beschouwd als het belangrijkste literaire werk van Laerdal_4_2 Noorwegen.  We maken een koffiestop midden in de vrije natuur van het Laerdal. Peter onze chauffeur/reisleider verzorgt dat tijdens de gehele reis. Hotdogs en soep en koffie met sprits.  Daarna rijden we naar Jotunheimen (wat betekent het huis der reuzen). Het is een deel van het Scandinavisch hoogland, een ruige en imposante bergstreek , grote gletsjers, meren en dalen en overal ligt nu nog sneeuw. Het is gelegen Laerdal_wb tussen de Sognefjord in het westen en Valdres in het oosten in de provincies Sogn og Fjordane en Oppland. Het gebied herbergt de hoogste toppen van Noorwegen, Galdhopiggen (2469) m en Glittertind (2454m) Door de bergen loopt een uitgebreid netwerk van 30 berghutten.  De waterval Vettisfoss is met een vrije val van 275 m  de hoogste van Noorwegen. Valdres is een populaire vakantiebestemming in Zuid Noorwegen. Bergdorpjes lijken geplakt  tegen de steile hellingen, die overgaan in plateaus. Rond de dalen staan reusachtige bergketens.   
Edward Grieg 1843-1907 is de bekendste componist, pianist en dirigent van Noorwegen. Een van zijn bekendste werken is de muziek die hij schreef bij Ibsens Peer Gynt Morgenstimmung.
Categorieën: Jotunheimen, Landen, Noorwegen | Tags: , , | Een reactie plaatsen

Vertrek naar Fagernes

9_fagerness_wb Begin van dit jaar, las ik in checkpoint , dat er in mei weer een reis zou zijn voor veteranen. Deze keer naar Noorwegen.  Ik dacht aan mijn tijd in Indië en  boekte in een opwelling voor deze vakantie. 8_fagernes_wb Vanzelfsprekend was ik wel  nieuwsgierig wie er zoal mee zouden gaan.
De taxi voor Schiphol was om   halftien afgesproken, maar ik was natuurlijk weer veel te vroeg klaar. Om 8 uur liep ik al te ijsberen.
5_fagernes_wb Het was heerlijk rustig op de weg, en ik was ruim op tijd op de airport. Bij de SAS balie stonden ook geen passagiers, zodat ik de koffer vlot kwijt kon.  Daarna mij gelijk gemeld bij de assistant, ook daar was het nog stil. Maar er gebeurde  wel iets  humoristisch, de man ging staan achter de balie, en zei, moet even kijken wat U aan hebt. Ik schoot in de lach, waarop hij zei, ja… voor als U zoek raakt, dan weet ik wat ik om 6_fagernes_wb moet roepen. Ik kwam niet meer bij, en dacht wegwezen, ik hoefde mij pas over een uur  weer te melden, zodat ik boven in het restaurant wat ben gaan eten. De vlucht naar Oslo was rustig, en na 1 uur en 3 kwartier landen we op het vliegveld van  Gardermoen. De tourbus met reisleider/chauffeur stond 7_fagernes_wb al te wachten. Na een sightseeing tour door Oslo, reden we uiteindelijk naar ons hotel in Fagernes. De foto’s zijn van de voorkant en de tuin aan de achterkant van hotel Fagernes
Categorieën: Fagernes, Landen, Noorwegen | Een reactie plaatsen

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.